- SELEUCIA
- SELEUCIAurbs Asiae multiplex. I. in Mesopotamia ad Tigrina fluv. contra Ctesiphontem, inde 3. mill pass. cognomentô magna, patriarchae Nestorianorum sedes. Mosul, teste Nigrô. Apud hauc, urpote Tigranis regiam, Amph crates Athen ensis rhetor exulans, a Seleuciants rogatus, ut eos Rhotoricam doceret, respondit, Delphinum non capit patina quô dictô significare voluit, exiguos ingeniô non posse magna capere, quales erant ipsi Seleucienses. Refertur a Plut. in Lucullo. Aliis primum haec Coche dicta, dein Alexandria a Conditore, tandem ab Antiocho Seleuci Fil. restaurata, cum Patris nomine. Tempore Regum Hierosolymitan. et Armeniae Baudras, hodie Bagdad seu Bagadet, etiamnum Urbs perampla et munita, provinc. Hierach caput. Turcis subest, ab A. C. 1638. Habet suburbium amplum in adversa fluminis ripa. A ruderibus Babyloniae antiquae unius diei itinere diestat; 140. mill. pass. a Nineve in Meridiem, vix 200. ab ostiis Tigridis in Boream 280.a Susa in Occasum. 500 ab Ecbatana in Meridiem. Baudrand. Strabo, l. 16. Plin. l. 6. c. 26. Amm. Marcellin. l. 2. Ortelius, Niger, Sanso etc. II. Syriae, Pieria cognomine, apud ostia Orontis, Soldin, teste Nigrô; Utraque a Seleuco, Antiochi filio, una cum Antiochia et Apamia, condita. III. Ciliciae, Archiepiscopalis cognomentô Asperae, ad Calycadmum fluv. Prius Olbia, et Hyria, teste Steph. Hodie Selechia Baudrand. 12. mill pasl. ab ora maris Cilicii in Boream, 80. a Tarso in Occidentem, 15. a Coryco in Citcium 180. a Seleucia Pieria in Occasum Amm. Marcellin. l. 14. Strabo, Ortel. etc. Hîc, sub Constantio Imperatore Conciliô ab Arianis habitô, A. C. 359. Episcoporum 160. qui ferme omnes heterodoxi, Acacius Caesareensis damnavit Concilium Nicenum symbolumque eius, aliâ fidei formulâ oblatâ, quâ, ab Aetio edoctus, Filium Patri, quoad voluntatem solum, non vero essentiam, similem asseruit: reclamantibus Semi-Arianis, qui similitudinem quoad essentiam agnoscebant, et confirmantibus Confessionem fidei, Antiochiae A. C. 341. conditam. Sic sensimingravescente contentione, Leonas et Lauricius, Imperatoris ad Concilium deputati, illi finem imposuerunt, die quartô: Acacius vero cum aliis a Semi-Arianis depositus est, surrogatô Anianô, in locum Eudoxii, Antiochiae: qui ab Acacii fautoribus Lauricio Leonaeque traditus, et ab his in exilium missus est. Nec omittendum, quod Hilarius Pictaviensis, tum in exilio degens, in hoc Concilio, quo venerat, Orthodoxiam egregie tuitus legitur. Athanas. de Syn. Nazianz. Orat. 21. Supic. Seu. l. 2. Historiae Sacrae. c. 58. Socr. l. 2. Theodoret. l. 2. Sozom. l. 4. etc. IV. Pisidiae, in Pamphyliae confinio inter Antiochiam Pisidiae ad Boream et Pergen Pamphyl. ad meridiem Celestria Leuncl. Carzasar, Turcis.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.